De vis achter het net: recycling

Veel verschillende partijen zijn actief of het gebied van visnetten. Na de productie, het samenstellen en het daadwerkelijke vissen met de netten, volgen de inzameling en verwerking. Op welke manier kun je de netten inzamelen en wat kun je nu precies met het materiaal dat dit oplevert?

KIMO werd uitgenodigd om namens de Green Deal Visserij voor een Schone Zee een presentatie te verzorgen tijdens de MARELITT Baltic Workshop “Recycling of Lost Fishing Gear“ op 11-13 april in Stralsund, Duitsland. De workshop werd georganiseerd door het Wereld Natuur Fonds en ging over zowel verloren visnetten als oud netwerk. De onderwerpen van de presentaties waren onder meer:
1. Havenontvangstvoorzieningen: het verzamelen van oud netwerk;
2. Voorbehandeling voor netten tot recycling: benodigdheden om netten zo aan te kunnen leveren dat deze geschikt zijn voor recycling.
3. Thermische recycle methoden: hydrolysis en pyrolysis voor vervuilde opgeviste netten.
4. Recyling – plastics uit de zee: het gebruik van dit material voor nieuwe producten.

De bijdrage die van ons als Green Deal verwacht werd was een presentatie over de Nederlandse werkwijze. Er was veel belangstelling voor de presentatie en deze is goed ontvangen. Het succes van Fishing for Litter werd bewonderd, maar vooral het actief samenwerken tussen verschillende ondernemers, organisaties en overheden binnen de uitdagingen in de visserij en afvalsector werd geroemd. Zo zijn de kombuis Big Bags genoemd en ook de speciale aanpak voor pluis. Het is de samenwerking die Fishing for Litter en de Green Deal Visserij voor een Schone Zee tot een succes maken.

Stralsund2 390x900

Recycling van visnetten

Opvallend waren de mogelijkheden tot recycling van visnetten. Inzameling gebeurt op verschillende wijzen: zo organiseert de overheid van Noorwegen jaarlijks expedities om netten op te vissen en werken verschillende partijen samen met het Global Ghost Gear Initiative. De netten zijn vervuild met sediment, chemische stoffen en metalen. Dit blijkt echter geen probleem te zijn bij de verwerking. Door verschillende bedrijven zoals Vecoplan AG zijn shredders ontwikkeld die het materiaal kunnen versnipperen. Ook kunnen deze bedrijven het materiaal schoon maken. Door gebruik te maken van verschillende methoden kan vervolgens het organische (lees: alles gemaakt van olie) gescheiden worden van het anorganische (bijvoorbeeld zand en metaal).

Vervolgens heb je kort door de bocht drie opties: 1) pyrolysis, 2) het maken van granulaat en 3) hydrolysis. Bij de eerste wordt het versnipperde oude netwerk verhit tot 400-600 graden. Het gesmolten materiaal kun je persen of gieten. Uitdaging hierin is dat bijvoorbeeld rubber deeltjes, zorgen voor bellen. Hoe hoger de temperatuur hoe vloeibaarder het materiaal wordt. Echter neemt bij hoge temperaturen de opbrengst af. Je houdt dan dus meer afval over dan herbruikbare olie. Dit proces kan ook gevolgd worden door het maken van granulaat dat de grondstof vormt voor nieuwe producten gemaakt van plastic.

Bij hydrolysis wordt al het materiaal “vergast”. Hiervoor hoeft het versnipperde netwerk niet eerst schoongemaakt te worden. Eerst wordt alle zuurstof uit het materiaal gehaald, vervolgens wordt dit tot boven de 1100 graden verdampt. Het ontstane gas wordt gekoeld en anorganisch materiaal bezinkt. Vervolgens gaat het gas door twee systemen waardoor zware metalen, halogeen, zout, chloor en zwavel uit het gas worden gefilterd. Wat overblijft is schoon Syngas. Dit systeem werd gepresenteerd door Thies von Appen van CleanCarbonConversion. De installatie is modulair en kan getransporteerd worden over de weg.

Stralsund3 390x900

De deelnemers van de conferentie kwamen uit heel Europa en dan met name de landen rond de Oostzee. Ook bedrijven en organisaties uit het Verenigd Koningrijk, Frankrijk en Spanje waren aanwezig. De hoeveelheid aan presentaties liet de diversiteit zien aan initiatieven in Europa tot het verzamelen en recyclen van visnetten. Speciaal aan de bijeenkomst was ook de ontmoeting van drie coördinatoren van Fishing for Litter: Xoan Lueiro van CETMAR uit Galicië, Nils Möllmann van NABU uit Duitsland en Jan Joris Midavaine van KIMO Nederland en België. Kortom een geslaagde bijeenkomst.

Link naar de webpagina van de workshop

 

BACK